De eerste week in Ecuador

En toen was het eindelijk zondag 2 juli en kon de reis beginnen! Om 0600 las ik op mijn telefoon via een sms'je van United Airlines dat onze vlucht naar Houston was vertraagd. In plaats van 1105 vlogen we nu om 1400. Ik had de hele nacht niet geslapen van de zenuwen, dus wat langer in bed blijven liggen was geen straf. Om 1100 stonden we op het vliegveld om onze bagage in te checken. Net op tijd! Wij dachten dat door de vertraging de inchecktijd ook opschoof. Dat was dus niet het geval en ze waren de balies al aan het opruimen. Vervolgens eventjes wat mini drama bij het afscheid nemen, maar nadat we door de douane waren ging het al snel beter. We hadden er zoveel zin in! Uiteindelijk had ons toestel technische problemen en vertrokken we in plaats van 1400 om 1530. Onze aansluiting halen naar Quito in Ecuador konden we dus praktisch al vergeten. Eenmaal aangekomen in Houston hadden we die inderdaad ook niet gehaald. We kregen heel netjes van United Airlines nieuwe boarding passes voor dezelfde vlucht, maar dan de volgende dag. Daarnaast stond een busje voor ons klaar om ons naar een airport hotel te brengen. Heel fijn! Klein probleempje.. in Houston was het zo een 35 graden en wij hadden ons gekleed op 10 graden. Ook natuurlijk geen extra ondergoed of maar iets bij ons. Gelukkig kregen we van het hotel tandenborstels en tandpasta. Na het lokale bier te hebben geprobeerd sliepen we zo.

We moesten een dag wachten op onze vlucht en omdat we er toch waren, besloten we wat leuks te gaan doen. Met onze dikke kleren was het handig om in de buurt van een airco te blijven en daarom zijn we naar een hele grote mall gegaan; the galleria. Beide waren we nog nooit in Amerika geweest, dus in de taxi daarnaartoe vonden we het al prachtig. Alles is groot! De shopping mall was ook echt immens groot. Er zat zelfs een schaatsbaan in. Eenmaal binnen zijn we direct naar een winkel gelopen met parfum die we even moesten testen. De deodorant zat natuurlijk ook in onze tassen.. We liepen daar rond als halve sloebers, maar we zijn gewoon de duurste winkels binnen gelopen om te kijken. Zo hebben we ons nog wel vermaakt.

Rond middernacht kwamen we dan eindelijk aan in Ecuador en konden we gaan slapen. De volgende dag zijn we rustig wakker geworden en gingen we rustig lopen door het oude centrum van Quito. Het zag er allemaal leuk en mooi uit! Mooie gebouwen, goede wegen en voetpaden om op te lopen. Ik ben wel wat anders gewend eigenlijk en daarom zo interessant en leuk om te zien dat het hier (natuurlijk ook) zo anders is dan Azië. We kwamen aan bij een plein en daar stond echt mega veel politie. Binnen vijf minuten stonden we midden in een demonstratie die gelukkig wel rustig verliep. En dit heb ik nog nooit meegemaakt. Een oud vrouwtje stond achter me en ik zei haar dat ze wel voor me mocht staan, omdat ik groter was. Ook weleens leuk! Na dat plein zijn we doorgelopen naar een Kathedraal en hebben we een kabelbaan naar een bergtop genomen zodat we uit konden kijken over de hele stad. Heel mooi (en koud). 's Avonds hebben we heel gezellig met een Nederlands meisje biertjes gedronken en gegeten. Dit liep nog af in een drama voor haar. We deelden met zijn drieën een taxi en ze had haar portemonnee laten liggen in de taxi. Wij hadden dat ook niet gezien toen we eruit moesten.. De taxi kwam de portemonnee terug brengen naar ons hostel, met het net gepinde geld er natuurlijk uit.. Wij waren zo verbaast en die chauffeur was zo snel weg, dat we er later pas achter kwamen dat haar geld weg was.

Na één dag in Quito te zijn geweest, hebben we de bus naar Banos genomen. De natuur trekt ons veel meer. Banos ligt super mooi tussen het Andes gebergte en je kan er allemaal outdoor activiteiten doen. Heel gaaf zijn we gaan canyonningen. Springen, abseilen en ziplinen van de watervallen af. Echt heel leuk! Wij waren natuurlijk weer de twee in de groep die geen Spaans sprak en uiteraard weer net vooraan stonden toen we iets moesten doen waardoor we de uitleg niet begrepen. Dat gaf wel een grappige situatie toen de gids me omdraaide en me een duw wilde geven zodat ik met mijn rug achterover viel. Ik ondertussen heel hard roepen dat die helemaal gek was geworden en of dit wel de bedoeling was. Tommie kwam niet meer bij van het lachen.
In de groep zaten twee oudere Amerikaanse stellen. Ze vroegen of we 's avonds ergens kwamen dansen en biertjes drinken. We vonden dat wel leuk en 's avonds vonden we de uitgaansstraat van Banos. Compleet met "proppers" en al. Die Amerikanen hebben we niet gevonden, maar wel het salsadansen. Suuuuuper tof hoe goed ze hier kunnen dansen! Tommie had al snel besloten dat hij hier wel kon wonen doordat de meisjes hier iets minder kleding aanhebben in vergelijking met de Nederlandse vrouwen. We hebben van de lokale bevolking de basis pasjes geleerd van het salsadansen. Dit was ontzettend grappig. Beide zijn we zo stijf en a-ritmisch als het maar zijn kan. We hebben elkaar dus even goed uitgelachen.

Banos staat bekend om een hele grote waterval. Vrijdag zijn we daar naartoe gegaan. Wauw, die waterval was echt heel groot. Beide hadden we nog nooit zo een grote waterval gezien. Het was zo veel water en dat kwam er met zo een kracht uit. We hadden ook geluk, want doordat het zo slecht weer was geweest, was de waterval nog groter geworden. Je had een bepaald uitkijkpunt en daar kon je niet eens meer staan zonder zeiknat te worden.
's Middags kwam de zon door en hadden we heel snel geregeld dat we naar een uitkijkpunt werden gebracht waarbij je heel mooi uitzicht had op de vulkaan Tungurahua. Deze vulkaan is nog actief en recent in 2016 uitgebarsten. Helaas sloeg het weer echt binnen vijf minuten om en begon het te regenen. Eenmaal aangekomen kon je echt niets zien doordat de bewolking te laag hing. Balen..

Zaterdag hebben we de bus naar het plaatsje Tena genomen. Dit stadje ligt midden in de Amazone. En dat was te merken! Waar we in Banos liepen met dikke kleren, was het daar té warm. Binnen een paar minuten waren we oververhit. Lekker ook met die tas op je rug. Al snel vonden we gelukkig het schattige hostel met een lieve eigenaresse. Toch grappig dat ze hier allemaal denken dat we Spaans kunnen, vervolgens heel snel een verhaal vertellen en wij schaapachtig zitten te kijken. Nu dus ook weer. Uiteindelijk kregen we wat we wilden, ze had geregeld dat we zondag konden gaan raften. Daar staat Tena om bekend; de beste rafting plek van Zuid-Amerika! Gaaf!
We zijn vandaag dus gaan raften. Het was ontzettend leuk en weer zo mooi! De rivier liep door de Amazone. Overal groene toppen en ijskoud water dat afkomt van de vulkanen en bergen in de buurt. Tommie was tijdens de lunch weer mijn held. Hier serveren ze een vis met letterlijk alles er nog aan, en om ervoor te zorgen dat er nog een beetje vlees vanaf komt, fileerde Tommie voor de tweede keer voor mij een vis. We waren met het raften gezellig samen met een gezin uit Quito. Ze konden goed Engels spreken en daardoor konden we leuk met ze kletsen en gaven ze ons tips. Door de gesprekken hebben we besloten morgen door te reizen naar Coca. Coca ligt midden in de Amazone en vanaf daar willen we een trip doen naar de jungle. Eerst was het plan dit te regelen vanuit Tena, maar nu gaan we door naar Coca.

Het gaat goed met ons! Ecuador is echt mooi. Prachtige natuur, lieve mensen en we zijn nog niet omgekomen van de honger. Wij proberen een mini spoed cursus Spaans te volgen door heel goed te luisten naar de mensen hier. Een paar woordjes zitten er al in! Nog een weekje Ecuador en dan reizen we door naar Colombia!

Liefs, Tommie en Anouk