Apen, Ijen vulkaan & Lloret del Mar in Indonesië

Er is sinds het laatste verslag al zoveel weer gebeurd dat ik nu alvast een nieuw verslag ga schrijven. Dit was weer mijn week in snel trein vaart:


Maandag, 22 juli

Nadat we de Bromo hadden gezien en beklommen waren bek af. In de middag lieten we ons lekker laten masseren. Dit was niet zomaar een massage, maar de massage werd gegegen door blinde mensen. Heel erg bijzonder. De groep bestond ondertussen uit Jessa, Bas, Anna en de Duitinr Johannes. De massage was heel erg leuk om eens te hebben gedaan. Heb niet het ider dat ze mijn knopen eruit heeft gekregen, maar was wel prima. De mensen voelen gewoon waar je benen zijn en beginnen met masseren.
Vervolgens hebben we lekkere dingetjes bij een bakkertje gekocht en gingen we lekker chillen met biertjes in het hostel. Nadat Cyrano mij een paar jaar geleden had aangestoken met het kaart spelletje Shithead, heb ik het ze hier ook geleerd. Een heel gezellig avondje. Vroeg naar bed gingen we wel. Dit was al ongeveer onze derde gebroken nacht en een druk programma. Iedereen was dus moe.


Dinsdag, 23 juli

Na heerlijk te hebben uitgeslapen en een heerlijke maaltijd met (maar natuurlijk) rijst, namen we de trein naar Banyuwangi. Weer een reis van acht uur trein. Iedereen had relax zijn eigen bank, want de trein was lekker rustig. De tijd werd gedood met kaarten, slapen en lezen. De bedoeling was om vanuit Banyuwangi verder te gaan naar Baluran National Park. We kwamen alleen om 2230 aan.. Konden daar dus nietmeer heen. Zoals altijd hier in Indonesië staat er altijd wel een mannetje die geld jn je ziet en je kan helpen voor dat geld. Hij bracht ons naar een heel goedkoop hotel. Het was er verschrikkelijk. Heel erg warm en vies. Jessa, Anna en ik hebben met zijn drieën in een bed geslapen. We konden wel een matras op de grond erbij laten leggen, maar we sliepen nog liever met zijn drieën dan tussen die insecten dienop de grond lopen. We lagen in de breedte van het bed. Dit was dus goed te doen.


Woensdag, 24 juli

Die man van de vorige avond had een auto voor ons geregeld en bracht ons naar het Baluran National Park. Eenmaal daar aangekomen zag ik voor het eerst een strnad! De weg naar het strand was trouwens al heel gaaf. Het leek heel erg op de Afrikaanse savanne. Heel veel apen, buffelo's en hele grote herten. We hadden brood mee genomen waarvan de rangers gelijk al zeiden dat we dat weg moesten doen voor de apen het zagen. Het maakte alleen niet zoveel uit.. Nadat we het brood binnen hadden gelegd en de deur lekker open hadden staan, kwam er zo een snot aap ons brood pikken. We schrokken ons dood, want die aap zat op twee meter van ons vandaan. Later wanneer we in de zon lagen raakte je wel gewend aan die apen. Ze kwamen heel dichtbij en deden niets. Als je je huisje met eten maar goed dicht deed en geen eten mee naar buiten nam..

In de namiddag gingen Bas, Jessa en ik nog een strand wandeling maken. Ondertussen was het geloof ik etenstijd voor die apen, want overal op het strand liepen apen op zoek naar eten en te eten. Zo gaaf om daar tussen te lopen zonder dat die beesten wat doen of je aanvallen. Is wel wat anders dan een Artis..


Donderdag & vrijdag, 25 & 26 juli

Deze hele dag was niet zo boeiend. We hebben de hele dag aan het strand gelegen en lekker niets gedaan.

In de avond werden we om 10 uur opgehaald om naar de Ijen vulkaan te gaan. Dit wad geen gebroken nacht, maar dit werd een nacht doorhalen. Om 1 uur waren we bij de voet van de vulkaan en dan lopen maar. Er ging ook een Fransman met ons mee en die had ons al verteld dat we soms een stuk van 45 graden omhoog moesten lopen. Mijn god en dat moesten we ook. Het was mega mentaal en heel erg zwaar. Het was gelukkig donker dus kon je de afstand niet zien. Iedereen vond heg flink tegen vallen. Eenmaal boven waren we ook echt hoog en ook een beetje trots. Ik denk dat we iets van 2500 meter omhoog hebben gelopen met het meeste gedeelte stijl omhoog.
Daarna zijn we de krater in geklommen. In geklommen is heel letterlijk. Geen luxe oaadjes, maar gewoon langs rotsen en in het donker. Het was het waard. Beneden zagen we het blauwe vuur met heel veel zwavel gas. De wind stond gunstig, maar soms hadden we we onze sjaals voor onze neuzen. De gassen zijn namelijk schadelijk voor je gezondheid. Naast het blauwe vuur lag het krater meer. Zo mooi allemaal weer. Het bizare is ook dat beneden in de krater gewoon mannetjes aan het werk zijn en manden van 80kg zwavelblokken naar boven sjouwen. Niet overdreven.
Vervolgens gingen we weer de zonsopgang bekijken en zag je de Ijen bij licht. Zo mooi. Je had ook weer een prachtig uitzicht en we zaten zelfs boven de wolken.

Na de Ijen werden we afgezet bij de ferry en namen we de ferry, bus en taxi naar Kuta in Bali. Java was heerlijk, mooi en heel leuk, maar ik had zoveel zin ook in Bali en strand. Even geen gebrokken nachten meer en minder nadenken over hoe je overal komt, wat de goedkoopste weg is en ook het snelst.
Kuta is wel heel wat anders. Alleen maar toeristen. Vooral Australiërs. Kuta staay bekend op het Llotet del Mar van de Australiërs. Hier lopen dus de typische surf gssten rond. Ik keek wel even mijn ogen uit. Dit had ik in Java niet gezien..

Het was de laatste avond van Bas en Jessa. Dat gingen we vieren met lekker eten en een uit gaan in Kuta. Van die Duitser hadden we al eerder die dag afscheid genomen. Maar goed ook, want die gast was heel raar. Hij werkte iedereen op zijn zenuwen. Ook hadden we een heel fijn hotel. Hostels heb je hier niet veel, wordt dus snel een hotel waar je ook amper wat voor betaald. We hadden eindelijk weer een airco, warme douche, schone kamers en een goddelijk ontbijt. Hoe blij je kan zijn hiervan.. Drie nachten hadden we met zijn drieën in bed gelegen en het heel warm gehad. Dit was even zo fijn.
Na lekker te hebben gegeten, gingen we Kuta in. Wat een verschrikking. Wat een hoeren bedoeling. Vergeleken met die meisjes hier leek ik wel een Eskimo met mijn korte broek en hempje. Ik had het idee dat iedereen hier aan de drugs zit, ze verkopen namelijk gewoon op straat magic mushrooms, of iedereen was te dronken. Is opzich prima, maar hier werd het een grote ordinaire bedoeling. Het was heel grappig om het eens gezien te hebben, maar na een paar uur hadden Anna en ik het wel gehad. Het bier wat we dronken deed zijn werk niet. We bleven maar met grote ogen om ons heen kijken in plaats dat we losser werden. Na wat gezellige praatjes zijn we lekker gaan slapen in onze koude kamer. Heerlijk.


Zaterdag, 27 juli

Vandaag was niet zo een hele interessante dag. Lekker op het strand gelegen en een relax dagje gehad. De golven hier zijn echt gigantisch hoog. Heel veel mensen waren aan het surfen. Ik ben wel even de zee in geweest, maar dat vond ik best wel eng. De zee is zo sterk. Neemt je een stuk mee de zee in, kan je niet meer staan, en de golven volgen elkaar heel snel op. Als je niet goed springt in de golf ben je je bimini gegarandeerd kwijt.

Jessa en Bas moesten de bus van 1630 naar Sanur nemen. We gingen dus op tijd van het strand om af te spoelen en nog samen te lunchen. Maar goed ook, want je brand hier goed weg. In Nederland ben ik niet heel consequent met insmeren zoals iedereen weet, maar hier smeer ik me 80.000 keer per dag in met factor dertig, wat ik ook nooit gebruik, maar je verbrand alsnog.

Om 1630 moesten Anna en ik afscheid nemen van Bas en Jessa. Heel jammer! Het ws heel leuk om samen met ze te reizen en om ze te hebben leren kennen. Hele leuke en lieve mensen. Anne en ik moesten er wel even aan wennen en dat zal morgen ook nog wel zo zijn.

Morgen nemen we de bus naar Padangbai. Daar gaan we snorkelen bij de blue lagoon en slapen daar een nacht. Vanaf daar nemen we de boot naar Lombok. Balibga ik eind augustus bekijken vlak voordat ik naar Jakarta vlieg.


Ik heb het nog steeds heel erg naar mijn zin. De tijd vliegt. Vaak heb ik geen besef van wat voor een dag het is en welke datum. Wel een goed teken. Ik heb heel veel zin in Lombok. Weg uit dat toeristische Kuta. Wat dan wel weer heel leuk was om het voor twee nachten te hebben gezien. Lombok is ook veel minder toeristisch, wat ik wel wat leuker vindt. Ook gaan we weer naar een Moslim gedeelte. Dat wordt weer wakker worden van schreeuwende moskees en de Ramadan. Bali is helemaalbniet Moslims, dus hier zie je overal Hindoeïstische tempels en mege veel.offers. Gewoon op straat liggen die dingen. Heel leuk om een ander geloof te zien. Die tempels staan trouwens overal in de stad. Heel mooi en het heeft wat vind ik.

Nu heb ik geloof ik alles wel weer verteld en ga ik snel slapen.

Heel veel liefs!