Zon, zee, strand

Na twee weken niet te hebben geschreven dan hier weer een blog.

Nadat Anna en ik Kuta overduidelijk hadden gehad vertrokken we die zondag naar Pandangbai. Daar zouden we een nachtje blijven en dan de ferry en bus nemen naar Kuta Lombok. Lombok is het eiland naast Bali en daar heet toevallig ook een plaatsje Kuta.
We kwamen aan in Parangbai rond een uur of drie. Moe, gesloopt en eigenlijk hadden we nergens meer zin in behalve relaxen. Snel vonden we een leuke homestay met uitzicht op de haven. Parangbai is niet zo groot en eigenlijk alleen maar een haven stadje. Na alles neer gegooid te hebben trokken we onze bikini's aan en gingen we op zoek naar de Blue Lagoon. Het was een heel klein blauw strandje. Heel mooi. Daar hebben we gesnorkeld en naar de visjes gekeken.
Nadat we dat hadden gehad besloten we om lekker niets te gaan doen. Heel simpel een boek lezen en genieten van het uitzicht. Een heerlijk avondje!

Maandag brak onze horror dag aan. De ferry zou om 0900 vertekken. Alleen er was een of andere storm geweest, waar Anna en ik niets van hadden gehoord hoewel we zowat buiten sliepen, dus de zee was heel wild. Ook hadden ze een of ander nieuw systeem wat duidelijk niet werkte, want de boot vertrok niet om 0900. Er was moeilijk veel onduidelijkheid. De agency's wilden je laten wachten bij hun eigen kantoor, of ze praatten je de fast boat aan. Twee keer zo duur. Zul je zien dat die ferry opeens vertrekt als je bij die office bent en alsnog veel geld moet betalen. Komt hun natuurlijk mooi uit. Anna en ik besloten dus te wachten in de haven. De tijd werd gedood met kaart spelletjes en kletsen met andere mensen. Eindelijk ging die graf ferry om 1500. Zes uur gewacht!
Eenmaal aangekomen in Lombok werden we een taxi in geduwd die blijkbaar bij onze agency hoorde. Het zal wel. We waren al goed chagerijnig en moe en wilden naar Kuta. Opeens stopte het busje in Mataram. Kuta ligt helemaal in bet zuiden en Mataram is het plaatsje boven de haven van Lombok. Riching het noorden dus. Helemaal de verkeerde kant. De chauffeur was er opeens vandoor en daar stonden we dan in het donker bij weer een nieuwe man van een of andere agency. Hij vertelde ons dat we niet naar Kuta konden in de avond. Drie dagen was er een moord ofzo gepleegd en het was gevaarlijk. Dat niet alleen, hij was ook echt mega agressief. Verschrikkelijke vent. Hij liet ons praten aan de telefoon met iemand uit Bali en die vertelde ons dood leuk dat het ons eigen probleem was en dat we maar ergens moesten gaan slapen. Ik was echt woedend. Met die agressieve man ook nog eens voor me werd het alleen maar erger. Had zo een zin om die man over zijn bureau heen te trekken en dat hij ons zelf maar moest brengen. Gelukkig waren we met vier oudere Franse mensen. Stonden we niet in ons eentje. Opeens was die chauffeur er weer en bracht hij ons naar Kuta. Heel vreemd. Was echt een fantastische rit zo door de bossen met net een verhaal gehoord te hebben van een of andere recente moord. Niet dus.. Tot overmaat van ramp wad alles vol in Kuta. Na die chauffeur te hebben gesmeekt om door te rijden tot het einde van de lange straat hadden we eindelijk een goedkope homestay gevonden. Goddank. We zaten er echt doorheen. Moe en chagerijnig. Een dag om snel te vergeten.

De volgende dag bleek dat we echt op een fantastische plek zaten. We moesten ontbijten aan de overkant van de weg. Deze bar lag aan een prachtig strand en was zo relax. Hier heb ik voor het eerst een bananen pannekoek gegeten. Is hier normaal om als ontbijt te eten en dat was ook de enige keus. Heerlijk! Kon daar wel aan wennen.
Die ochtend hebben we lekker op het strand gelegen en lekker niets gedaan. In de middag zijn we op scooters door Kuta gaan rijden op zoek naar een duikschool. We wilden onze Padi Open Water Diving halen. Was niet helemaal de bedoeling, maar Anna die wilde het gaan doen en mij leek het ook wel leuk om samen te doen. Zo een padi is sowieso wel handig met een duik gek als vriendje en het leek me ook gewoon heel erg tof om te kunnen. Snel hadden we er een gevonden. Kuta is namelijk helemaal niet groot en is voornamelijk leuk als je kan surfen. Alleen maar surfboarden daar. Een populaire duikplek als Bali, Gili's en Flores is het niet. Voor ons was het prima en juist goed om het hier te leren. We kregen namelijk gewoon privé les in plaats van duiken met grote groepen. Die donderdag konden we beginnen!

Woensdag zijn we met de scooters richting het westen van Kuta gereden. Hier vonden we prachtige stranden, mooie uitzichten en de plekken waar de mensen gingen surfen. Bizar hoge golven. Heel knap als je dat kan. De rest van de middag hebben we lekker op het strand gelegen.

Donderdag ochtend begon de curcus. Spannend! We begonnen met een paar testen en vervolgens naar het zwembad voor oefeningen. Het ging allemaal super goed. Dat ding in mijn mond voelde snel vertrouwd en doordat ik door waterpolo ben gewend om water in mijn gezicht te hebben ging het masker afdoen en laten klaren vlekkeloos. Vrijdag zouden we in de zee mogen duiken. Zo leuk. Anna en ik waren echt extreem moe in Kuta. Als we dus niet bezig waren met scooter rijden, of duiken, lagen we op het strand. In de avond lekker wat eten, spelletjes spelen en geen gekkigheid. Heel stom, maar denk dat alle moeheid van Java enzo eruit kwam. We vonden het ook niet erg om eens niets te doen en om langer op een plek te blijven. We deden nuttige dingen en hadden tijd om aan het strand te liggen.

Vrijdag waren onze eerste twee duiken in de zee. We hadden er zoveel zin in. De boottocht er naar toe was al leuk. De golven waren heel hoog, dus je ging stuiterend over het water. Eenmaal aangekomen kregen we alles aan en lieten we ons in het water vallen. Ik ben wel een klein beetje bang voor de zee en hoopte van harte geen kwallen te zien. Rot beesten. Alles ging goed en het was zo leuk om te doen. We zijn beide duiken tot 12 meter gegaan en beide keren 60 minuten onder water geweest. Zo gaaf om de onderwater wereld eens te zien.


Zaterdag gingen we weer twee duiken maken. Wel naar een andere plek. We stopten niet in een baai dit keer, maar op open zee. Binnen twee tellen was ik ziek. Wat een hoge golven. De crew zag het en binnen twee tellen had ik dan ook alles aan en lag ik in het water. Goddank, want dat was geen vijf minuten meer goed gegaan. De duik was weer heel mooi. Hele hoge rotsen met koraal en veel visjes. Ik was ook steeds meer ontspannen en lette niet meer de hele tijd op de dive instructor.
De tweede duik deden we in onze eigen baai. De zee was te wild en Anna en ik moesten nog wat oefeningen doen. Dat was beter in de kalmere zee van de baai.
In de avond haalden we het examen en hadden we onze padi's! Zo tof en leuk.

Zondag zijn we met een Nederlandse man, die we eerder hadden leren kennen, op pad gegaan. Dit keer gingen we met onze scooters richting het oosten van Kuta. Zo leuk om zelf rond te kunnen rijden, niet wetend waar precies heen en gewoon maar gaan. We kwamen weer uit op prachtige uit kijk punten, mooie stranden en langs typisch Indonesische huisjes. Je ziet wel duidelijk het verschil met Java qua landschap. Lombok is veel ruiger. Heb geen rijstvelden, of thee plantages gezien. Veel bos, palmbomen en ruiger landschap. Het was een heel gezellig dagje!

Maandagochtend gingen Anna en ik na twee en een halve week uit elkaar. Anna had afgesproken met een vriendinnetje op de Gili eilanden en ik ging met de boot naar Flores. Daar had ik zoveel zin in. Ik had al gehoord dat het een fantastische tocht is. Ik was zo benieuwd. Al snel ontmoette ik de groep en had wel het gevoel dat het een leuke groep was. Er was een Nederlands stel en een Nederlands meisje dat ook alleen reisde. Verder alleen maar Fransen. Er was een groep van acht Franse jongens. Wat ouder, maar druk en erg aanwezig. Met zijn vieren trokken we daar snel mee op. We gingen met de bus naar het haven plaatsje toe. Er lagen een paae mooie boten, maar wij hadden natuurlijk echt de kleinste en de ergste verschijning. De bootreis was verschrikkelijk. Elke vorm van luxe was er niet. Geen douche, slechte wc, matjes die oud en vies waren, hetzelfde geld voor de dekens. Halleluja lakenzak. Er waren ook te weinig matjes. Dit maakte dat je al helemaal geen ruimte had om te slapen. Ik kon er wel om lachen. Het had ook wel weer wat.

De eerste avond vaarden we een klein stukje en kregen we uitleg over het programma. De bemanning maakte heerlijk eten en we hebben het gezellig gemaakt met iedereen.

De volgende dag was onze eerste stop bij een waterval. Daar konden we ons ook douchen. Stonden we daar met zijn alle onze haren te wassen onder de waterval. De waterval was niet zo heel erg groot en bijzonder. Wel leuk om te zien.
Daarna zijn we door gevaren om te gaan snorkelen en om naar een zuid water meer te gaan. Weer hele mooie vissen en koraal. De omgeving werd ook steeds mooier. Kleine en grote eilanden die onbewoond leken. Soms wist ik niet waar om me heen te kijken. Zo mooi. Een keer hebben we zelfs een dolfijn gezien. Deze heb ik nog nooit in het echt gezien. Heel gaaf. Die avond lag iedereen om zeven uur al te slapen. Naja slapen, proberen te slapen. Iedereen was zo ziek. De zee was echt heel erg wild. Wat een ellende.

Die woensdag wanneer iedereen wakker werd iedereen voelde zich beter. De boot schommelde niet meer. Onze eerste stop was bij een mooi snorkelplekje. Vervolgens gingen we naar Komodo National Park. Dit park staat bekend om de 'dragons'. Ze bestaan alleen nog maar in Indonesië. De grote verteranen schijnen afstammelingen te zijn van Dinosauriërs. Dat zeggen ze tenminste. We deden een korte hiking tour. De tour moet je altijd met een ranget doen. Sommige toeristen zijn al aangevallen door die beesten en ze zijn heel erg gevaarlijk. Ze eten ook gewoon mensen als ze willen. We zagen twee wilde Komodo's in het wild. Daarna werden we weer terug gebracht naar het cafetaria gedeelte. Daar lagen opeens drie van die dragons. Ze zaten sowieso onder de drugs. Je kon heel dichtbij komen en ze deden niets. Vreemd, want die twee wilde dieren lieten zich bijna niet zien. Er werd naar gevraagd door de groep, maar de rangers gaven er geen antwoord op. Hun lichaamstaal zei alleen al genoeg. Wel heel erg gaaf om die Komodo's te zien. Je ziet ze alleen maar hier.
Vervolgens vaarden we nog een klein stukje. Prachtige zonsondergang en de omgeving was zo gaaf. Het was de laatste avond op de boot. We zouden tot zes uur in de morgen stil blijven liggen. We hebben er een gezellig laatst avondje van gemaakt. Het was echt een leuke groep.

Donderdag was de laatste vaardag. Wel fijn, want ondertussen was ik die boot wel zat. De laatste keer stopten we nog om te snorkelen. Er stond alleen een hele sterke stroming, dus wij Nederlanders zwommen naar het strand toe. Wat je hier soms hebt in de zee is van die minuscule kwallen. Je ziet ze niet, maar ze prikken je wel. Graf beesten en auw! Wat heel leuk was dat er heel veel kinderen op het strandje waren. De jongens waren aan het spelen in de zee en wij werden al snel een atracctie. Wat hun ook voor ons waren. We speelden met ze in de zee, hielden een watergevecht en we dansten samen met de kinderen op de muziek die van een boot af kwam. Zo leuk! Het is zo leuk om die kindjes zo blij te zien door alleen al op het strand te verschijnen met je witte huid en gek met ze te doen. Zo fijn die lachende gezichten.
Na het snorkelen konden we Flores al zien liggen. Gelegen tussen de mooie eilandjes. We sloten de reis af met een hilarische avond met zijn alle in een bar hier in de buurt. Het was een kort nachtje..

Labuanbajo, het plaatsje waar ik nu ben is niet zo heel bijzonder. Noem het maar gewoon vies. Overal afval en het stinkt soms een beetje. Het is een typisch havenstadje. Niet echt gezellig. Ik zou heel graag het binnenland van Flores willen zien. Alleen alles moet je hier door middel van tours doen. De wegen en de toegankelijkheid is hier niet zo goed. Wel jammer, want had graag wat meer gezien. De meeste tours duren ook meerdere dagen en im vertrek zondag al naar de Gili eilanden.

Morgen ga ik hier duiken. Flores schijnt echt een duik walhalla te zijn. Ik heb al een paar hele gave verhalen gehoord, dus ik ben heel erg benieuwd. Wel heel spannend voor de eerste keer 'vrij' duiken. Ik heb er heel veel zin in! Daarna weer een feestje in dezelfde bar met aansluitend weinig slaap. Zondag gaat de ferry naar Sape en dan de bus en een andere ferry naar de Gili's. Daar heb ik ook alweer heel veel zin in.

Veeeeeeeeeel liefs