Flores, Gili eilanden en Ubud

De laatste week breekt aan en daarmee ook mijn een na laatste blog. Niet heel vervelend, want het is telkens echt een klus om die dingen te schrijven op je telefoon. Een kleine update van mijn laatste week.


Zaterdag, 10 augustus

Zaterdag 10 augustus zat ik nog in Labuanbajo in Flores. Die dag zou ik gaan duiken. Ontzettend veel zin in, maar toch vond ik het eng. Flores staat bekend om het mooiste duik gebied in Indonesië, maar ook om de sterke stromingen. Kom ik aan met net een week mijn padi. Ik had een goed gevoel bij mijn duikschool. Het waren Westerse mensen en spraken goed Engels. Nadat de instructeur een rondje om de boot had gedaan, kwam ik erachter dat iedereen al zijn advanced had. Dan mag je naar dertig meter duiken en dan heb je al meer duiken gedaan. Fijn. Ik mocht maar tot achttien meter en dit was mijn eerste duik na het behalen van mijn padi. Nadat we uitleg hadden gekregen over het gebied, werden de groepjes bekend gemaakt. Ik zat in de groep met drie Zwitserse jongens . Mijn buddy was heel chill, dus het moest goed komen. Eenmaal in het water keek ik alvast met mijn masker naar beneden. Wauw! Een levend aquarium. Poepie zenuwachtig ging ik onderwater. Een klein beetje overbodig, want eenmaal onderwater ging het super goed. Mijn buddy en ik zwommen naast elkaar en ik hoefde maar mijn hand uit te steken of ik had die dive master al vast. Het was waanzinig. Echt zo genieten en zo kooi. We gingen iets omhoog en daar keek ik zo midden in het gezicht van een schildpad. Zo dichtbij en groot. Meer woorden voor die duik dan fantastisch en adembenemend heb ik niet. Te gaaf!
De tweede duik was bij het manta ray gebied. Het zou hier niet mooi zijn onderwater, maar we zouden op zoek gaan naar deze gigantische vissen. Na een hakf uurtje duiken kwamen we er een tegen. Weer zo gaaf! Ze zijn zo groot en mooi. Weer waanzinnig.
Die avond sloten Mariana, een Spaans meisje waar ik nu mee reisde, af met de Franse jongens. Gekkenhuis.


Zondag, 11 augustus

De reis naar de Gili eilanden kon beginnen. Hij zou maar liefst dertig uur duren. Met maar drie uur slaap, half dronken en een opkomende kater, dacht ik het beste middel te hebben gevonden voor de reis. Dertig uur slapen zou me goed uit komen. Niet dus. Ook weer zoiets. Ik had een ticket van Labuanbajo naar Gili Trawanang. Dat betekend twee ferry's, twee bussen en een local boot naar de Gili's. Ik vroeg ne echt af of het wel goed zou komen. Eenmaal aangekomen in Sape na de ferry werden we op een bus gezet. Eigenlijk bovenop de bus. Binnen in de bus was het namelijk al vol. Super grappig zo boven op de bus tussen alle tassen. We gingen met de bus naar Bima. Weer een hele mooie reis en zo boven op het dak kon ik allesgoed zien. In Bima gingen we met een hele luxe bus naar Mataram in Lombok.


Maandag, 12 augustus

Om elf uur kwam ik eindelijk aan op Gili Tranwanan. Helemaal kapot en moe. Het eiland was wel wat anders dan ik gewend was. Alleen maar toeristen en alles is duur. Uiteindelijk had ik een slaapplek gevonden voor een bedrag waar ik normaal drie nachten van kan slapen. Ik was er een klein beetje chagerijnig van. Al snel had ik Sanne gevonden, het Nederlandse meisje van de bootreis naar Flores. Samen lieoen we richting de kant van het eiland waar de zonsondergang heel mooi is. Wanneer we terug kwamen hadden we dus al een rondje eiland gelopen. In de avond ging ik vroeg naar bed. Na dat weinige slaap voelde ik me niet zo heel goed.


Dinsdag en woensdag, 13 en 14 augustus

Die dinsdag was vooral in de zon liggen en 's avonds biertjes drinken in het hostel van Sanne. Stiekem had ik mijn backpack in de dorm van Sanne neergezet. Niemand had het in het hostel gezien, dus sliep ik er gewoon gratis bij Sanne in bed. Geel relax.

Woensdag gingen Sanne en ik mee met een duikboot. Lekker chill zonnen en snorkelen. Naja, ik dacht dat het snorkelen leuk zou zijn. Die hele zee zat gewoon vol met kwallen! Hier hebben ze geen tentakels, maar prikken ze je wel. Het doet niet zo een zeer, maar je voelt het wel. Sanne heeft echt als een debiel op me in moetrn praten voordat ik het water in ging. Onderwater was het niet zo heel erg bijzonder. Wel hebben we een schildpad gezien. Ik was meer bezig met die graf kwallen. Ze deden dus wel pijn. Overal ben ik gebeten. Graf graf graf beesten. 'S avonds gingen we weer lekker biertjes drinken, eten op de nightmarket en stappen.


Donderdag, 15 augustus

Vandaag vertrok ik, na een hele nacht niet slapen, naar Ubud in Bali. Daar zou ik Anna weer zien en een vriendinnetje van Anna: Anne. Om het even makkelijk te maken. Lange reis, veel water en gedoe, maar uiteindelijk om negen uur kwam ik aan het hotel waar Anne en Anna zitten. Zo leuk om haar weer te zien. Anne is oon echt een leuk kind, dus vond het alweer helemaal leuk. Bali is zo mooi. Even geen schreeuwende moskeeën de hele dag, maar mooie tempels. Ons hotel lijkt ook een beetje op verschillende tempeltjes. Zo leuk!


Vrijdag, 16 augustus

Vandaag stonden we lekker relax op. Ontbeten we rustig en bespraken onze plannen voor de aankomende paar dagen. Voor die dag zouden we lekker door Ubud gaan slenteren. Ubud is het culturele hart van Bali. Echt zo een leuk stadje. Leuke winkeltjes en een leuk sfeertje. We hebben rustige wat tempels bekeken en zijn naar het monkey forest geweest. Overal apen. Zo grappig die beesten. 'S avonds gingen we eten met vrienden van Anna die toevallig in Ubud waren. Heel gezellig avondje.


Zaterdag, 17 augustus

Voor vandaag hadden we een auto gehuurd met een chauffeur. We wilden graag naar de waterval van Monduk. De chauffeur was echt een heel leuk mannetje. Vertelde honderd uit en vroeg ons van alles. Zo kwamen we wat leuke dingentjes te weten over bepaalde gewoontes. De waterval was heel mooi. Heel gaaf om te zien. Daarna zijn we terug gegaan naar Ubud en even lekker niets gedaan. Anne en ik komen net terug van een Balinese dans. Heel indrukwekkend en leuk. Prachtige pakken en gewoon leuk gedaan allemaal.


Morgen gaan we eerst naar een crematie kijken. Er is een belangrijke priester dood, dus dat wordt een grootse crematie. Dat gaat als volgt. Het lichaam wordt in een grote nep koe gestopt. De koe wordt (jawel er hangt echt een lont aan) bij zijn piemeltje aangestoken en am brandend wordt hij naar de tempel gereden. Wat daar nu precies gebeurd weet ik niet. Ik vind het wel leuk om het eens te zien.
Daarna gaan we naar Legian. Een plaatsje aan de kust. Niet zo heel bijzonder. Daar is het vliegveld in de buurt. Anne die moet dinsdag namelijk alweer vliegen naar Maleisië.
Maandag gaan we naar een heel groot waterpretpark. Super gaaf! Dat doet me wel een beetje aan de vakanties in Italië denken waar mijn ouders ons ook altind mee namen naar het waterpretpark bij het Gardameer.
Wat ik verder nog ga doen weet ik niet zo goed. Donderdag vlieg ik natuurlijk ook al terug naar Jakarta. Misschien kan ik vanuit Legian nog wel een tour ergens heen regelen. Anders lekker zon zee en strand. Ook niet heel verkeerd. Ik heb wel het ider dat ik alles heb gedaan wat ik wilde doen. Daar ben ik heel blij om. Alles wat nu op mijn pad komt is alleen maar mooi meegenomen. Ik mis Nederland wel. Al mijn vrienden en familie. Nog een weekje dik genieten en dan ga ik weer terug. Gaat heel snel.

Veel liefs uit Bali!